در سال 2010، مدیر اجرایی بزرگترین شرکت خصوصی زغال سنگ جهان در برابر گروهی از قانونگذاران آمریکایی که می خواستند بدانند آیا سوخت آینده ای دارد یا خیر، اعلام کرد زغال سنگ یعنی آینده زغال سنگ تقریباً نیمی از قدرت آمریکا را تأمین می کرد، به گفته مقامات اجرایی، نیروگاه های زغال سنگ بیش از 1.5 برابر با روند رو به افزایش از مجموع انرژی های نفتی، گاز طبیعی، هسته ای و انرژی های تجدیدپذیر رشد می کرد. تقاضای جهانی در عرض دو دهه 53 درصد افزایش یافت و در آن زمان انرژی های تجدید پذیر نمیتوانستند یک گزینه باشند.
گرگوری بویس، مدیر اجرایی یک کارخانه معدنی و فراوری زغال سنگ است که به اعضای کنگره گفت: «باد و خورشید تنها یک درصد از ترکیب انرژی امروز ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. این غیرواقعی است که بگوییم انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند جایگزین سوخت‌های پایه فعلی شوند.»
در سال 2019، برای اولین بار، انرژی های تجدیدپذیر، انرژی بیشتری نسبت به زغال سنگ به شبکه آمریکا رساندند که این خود بارزترین نشانه برای بیان این هست کهانرژی خورشیدی و بادی اکنون می توانند با سوخت های فسیلی رقابت کنند و در دو سوم جهان، آنها به ارزان ترین شکل های قدرت تبدیل شده اند.
تعداد نیروگاه های تجدیدپذیر و نیروگاه های غیر تجدیدپذیر
انرژی های تجدیدپذیر به تنهایی نمیتوانند جهان را نجات دهند اما پیشرفت بازار انرژی های تجدیدپذیر، بزرگترین موفقیت در مبارزه با گرمایش جهانی است. حدود یک چهارم گازهای گلخانه ای در جو ایالات متحده از تولید برق حاصل میشود و مابقی عمدتاً از حمل و نقل، تولید، کشاورزی و گرمایش و سرمایش خانه ها و مشاغل ناشی می شود.
انرژی خورشیدی و بادی نه به دلیل حفاظت از محیط زیست، بلکه به این دلیل اینکه اکنون سودآورترین بخش تجارت خرده فروش برق در بیشتر نقاط جهان هستند، در حال افزایش هستند. صنعتی که زمانی به یارانه های سنگین متکی بود و با دستورات دولتی حمایت می شد، اکنون با روند افزایشی به تنهایی در بازار رقابتی ایستادگی میکند.
منابع خورشیدی، بادی و برق آبی در مجموع بیش از یک چهارم برق جهان را تولید می کنند. برآوردهای BNEF نشان می دهد که در چین و هند این سهم تا سال 2050 از 60 درصد فراتر خواهد رفت و اروپا به بالای 90 درصد خواهد رسید.
ارزان ترین فناوری تولید انرژی بر اساس کشورها
هزینه‌های پایین انرژی تجدیدپذیر توجه سازمان محیط زیست را برانگیخت و موجب شد ظرف 10 سال گذشته ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جهانی را چهار برابر کرده است. از اروپای غربی گرفته تا چین، انرژی خورشیدی و باد بدون یارانه در حال مغلوب کردن نیروگاه های سوخت فسیلی هستند. در برخی مناطق گاز طبیعی همچنان در راس انرژی های ترکیبی است و حدود 40 درصد از برق آن مناطق را تشکیل می دهد.
در کشورهای در حال توسعه جهان، زغال سنگ همچنان غالب است. چین بزرگترین ظرفیت برق آبی، بادی و خورشیدی را در خود جای داده است و همچنان بزرگترین مصرف کننده زغال سنگ در جهان است. رویای پاکستان برای تولید 60 درصد انرژی خود از منابع انرژی پاک چند دهه است که هنوز پابرجاست. در اندونزی، راه اندازی نیروگاه های زغال سنگ آنقدر ارزان است که پیش بینی می شود این کشور آسیای جنوب شرقی تولید زغال سنگ خود را در 25 سال آینده تقریباً دو برابر کند. این شکاف رو به رشد بر یک معضل جهانی تأکید می کند: کشورهای ثروتمند می توانند به زغال سنگ پشت کنند، اما در کشورهایی که برق کمیاب، غیرقابل اطمینان یا غیر قابل دسترسی است، این یک بازگشت ارزان در همین شرایط باقی می مانند.
پیشبینی کنار گذاشتن سوخت های فسیلی در برخی کشورها
به طور متوسط انرژی تولیدی از 2012 تا 2050
انرژی تجدیدپذیر ارزان‌تر ممکن است برای مصرف‌کنندگان و محیط زیست مفید باشد، اما این تغییر، سود نیروگاه‌های معمولی را تحت فشار قرار می‌دهد.
نیروگاه های زغال‌سنگ در حال نابودی هستند و دولت ایالات متحده پیشبینی تقاضای خود برای سوخت را کاهش می‌دهد. راکتورهای هسته‌ای در حال بازنشستگی زودهنگام هستند. نیروگاه های گاز طبیعی در حال توسعه در حال حاضر در معرض خطر تبدیل شدن به دارایی های سرگردان قبل از اینکه حتی پرداخت شوند، هستند. بحثی در سرتاسر جهان در جریان است که آیا باید این ژنراتورها را رها کرد یا برخی را به نام «مقاومت» شبکه نگه داشت – اصطلاحی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده برای مطرح کردن یارانه های زغال سنگ و هسته ای از آن استفاده کرده است.زغال سنگ در این مناطق رو به اتمام است.
به طور متوسط انرژی تولیدی از زغال سنگ از 2012 تا 2050
آنچه اکنون واضح است این است که ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر کشور از زغال سنگ پیشی گرفته است. در همین حال، بزرگترین شرکت خصوصی زغال سنگ جهان در سال 2016 به همراه اکثر تولیدکنندگان بزرگ زغال سنگ در آمریکا اعلام ورشکستگی کرد.